Snel gebeurd

Ja, ja... alles gaat hier z'n gewone gangetje... maar af en toe staat we weer even stil en met onze voeten stevig op de grond
Zo blij en gelukkig als we waren toen Wout vorige week voor het eerst helemaal alleen kon fietsen....






zo hard waren we gisteren verschoten toen hij een flinke 'totter' gedaan had op de speelplaats, tijdens de nabewaking, en in het midden van zijn voorhoofd een grote diepe wonde gaapte, gutste...; het klinkt akelig (dat was het ook even) maar na een spoed-bezoek aan de spoedafdeling in Gasthuisberg zijn we weer gerust gesteld... "als het dat maar is", denk ik dan...
Alles is vlot verlopen, locale verdoving, vijf hechtingen, na een uur weer buiten... en nu nog een week een hele grote plakker



Ondertussen is Wout weer helemaal in zijn nopjes, heeft heel goed geslapen en krijgt lekker veel aandacht!!!
Ik heb blijkbaar vandaag pas mijn 'klopje' gekregen... voel me toch wat dizzy, maar ik mag niet klagen... de werkmannen zijn weer heel goed bezig... de vloerverwarming komt eraan...
deze middag hakken we de knopen van de keuken door en ...dan zijn we weer op gang.
Dan denk ik bij mezelf dat ze een mens toch af en toe wat tijd moeten geven om een beetje stil te staan... of om op zijn minst een beetje trager te gaan!

groetjes
Bieke