Afscheid van Bonnie

Lieve Bonnie,

Het is ineens zo snel gegaan,

Het besef dat je er nooit meer zal zijn, slaat nog niet helemaal aan

Mijn laatste grootouder in onze familiekring

Jouw stijl en optimisme laat ons achter vol bewondering

Ondanks het grote verdriet, sta ik hier toch heel graag:

boordevol respect, liefde, trots en dankbaarheid vandaag!

Respect (voor jou)

Want je was een krachtige, levenslustige vrouw

Heel innemend ook, en trouw

Je leidde een gezond leven, mooi en lang

Al waren het andere tijden ‘pertang’

Je vertelde met trots over je jeugd en het boerenleven

De koeien, het harde werk, dat heeft je (denk ik) veel kracht gegeven

Met al je zussen heb je heel wat beleefd, daar op De Klinge

Overal en altijd moet men jullie hebben horen zingen

Mijn petje af want je hebt met veel toewijding gezorgd voor iedereen,

Je kinderen, kleinkinderen én de gaststudenten, als een moeder voor elkeen.

Respect, want de tijd heeft zich laten gelden, je maakte heel wat mee

Ondanks alles was je een toonbeeld van levenslust, jij telde vaak voor twee.

Zeven jaar geleden namen we afscheid van Bompa, je dierbaarste schat

Zo moeilijk, wat had je graag nog wat jaren meer samen gehad.

Bergen respect voor hoe je daarna in het leven stond

Verhuizen, nieuwe vrienden, knap hoe jij al die energie toch vond.

Ook respect voor je laatste weken in het ziekenhuis,

Je voelde zelf, hier was iets niet pluis

Herhaaldelijk sprak je toen uit dat je een mooi leven hebt gehad

Je hebt je sterk en kranig gehouden, zo knap was dat.

Liefde

Je toonde ons wat echte, ware liefde is

Eerst 58 jaar samen, en de liefde hield stand in het gemis

Want jullie liefde voor elkaar is oneindig groot

Jullie liefde is sterker dan de dood

Je liefde zal voor altijd een voorbeeld zijn:

Je liefde voor ons, voor groot en klein

Je liefde voor de mensen om je heen

Je was zo sociaal, je wou niet ‘alleen’

Ik onthoud bovenal je ‘liefde voor het leven’,

je begreep het leven, je vond het fijn

Je optimisme, je lieve lach, je zin om overal bij te zijn

Trots

Bonnie, Meter, vol trots kijk ik naar je op…

jammer genoeg, je geest was nog sterk, maar je hart was op.

Want kranig en helder bleef je, tot op je laatste dag

Je loste zelfs sudoku’s op, het ging wat moeizamer maar nog steeds met een lach

Je was: echtgenote, mama,  meter, tante, bonnie, zus,  nicht, overgrootmoeder en vriendin tegelijk

Je was er voor allemaal, met goede raad, rechtuit, oprecht en eerlijk.

Zingen was een stuk van je leven, als Hermina zong was heel het huis vol vreugd,

Mooie liederen, een klok van een stem, als Bonnie zong deed het iedereen deugd.

Weet je, mijn vrienden doen me ook wel eens met fierheid denken aan jou,

want jij was die knappe oma van 72, die heel de avond danste op het feest van onze trouw.

Trots op jou

want je was van vele markten thuis

Koken, breien, kaarten, reizen, fietsen, petanquen en sport op de buis

Een oma die hield van kijken naar sport

Het is iets waar ik nog elke dag gelukkig van wordt

Je wist er alles van: de koers, het schaatsen, den tennis, het biljart, …

Je keek altijd geboeid en zat klaar vanaf de start

Trots,

als ik mijn eigen kinderen hoor vertellen over jou krijg ik een warm gevoel, heel intens,

de indruk die jij bij hen achterliet is van een sterk, mooi en aimabel mens.

Tot slot: Dankbaarheid

Jij toonde je, ondanks je verdriet, heel dankbaar voor je leven

Het heeft je heel veel prachtige momenten gegeven

Op die manier leerde je ons ook wat dankbaarheid is

Een glimlach en schouders op, ook als het moeilijk is

Die dankbaarheid is nu ons deel

Want we koesteren mooie momenten met jou, en dat zijn er heel veel

We brachten je een laatste groet, en zelfs dan is het straf wat jij met ons doet

De rust die jij uitstraalt, ik heb er vrede mee, het ga je goed.

Dank je lieve Bonnie!

Ga nu maar, rust maar zacht

Bompa heeft nu lang genoeg gewacht

Weet alleen dat het verlies van jou nooit went

Omdat je onvervangbaar bent!

Bieke

Holsbeek, 19 februari 2015

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pijn voel ik niet, …..eerder dankbaarheid is mijn deel want een mooier afscheid na een fantastisch leven, is haast moeilijk om denken.  Missen zal ik haar echter wel, want een ander tijdperk is ingegaan… één zonder grootouders. 

Jullie Bonnie, was immers ook de mijne en bij verre the last one standing. 

Moge het geven dat het verdwijnen van die lijm, die onze familie bond, lang niet mag maken dat losgelaten wordt… 

“De Bonnie” was en is nog steeds een begrip, waarachter een goedlachse en warme vrouw schuil ging. 

Rust nu maar Lieve Bonnie, bij De Witten Bompa, die jij op jouw beurt nooit kon loslaten en nu, na al jouw geduld, terug bij je hebt. 

Het ga jullie goed daarboven. 

Dus heb met ons ook nog wat geduld, maar zeker zeggen we tot weerziens, als onze tijd ook gekomen is.

Ik droog mijn tranen nu en beloof je dat ik goed zal zorgen voor wat je achtergelaten hebt, een kostbare schat… een stukje van jezelf..

Frank

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Liefste Bonnie,

Ik zie nog steeds je zachte handen en je mooie ogen.

Je lachende lippen die stilletjes bewogen,

Ze zeiden dingen die je echt meende,

een bedankje of een begroeting,

maar ze gaven je ook een liefdevolle kus bij elke ontmoeting.

Je was een voorbeeld voor velen, je optimisme ging nooit vervelen.

Zoals je in het leven stond, zo vriendelijk en krachtig,

zo kende iedereen jou, zo teder en prachtig.

Maar ook nu, nu je niet hier bij ons zit.

Voel ik je aanwezigheid nog steeds,

je liefde die een stukje van ons hart bezit.

Het ga je goed daarboven,

je was zo'n lieve overgrootmoeder, ze zullen je daarvoor zeker loven.

Liefs Joke.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------