Twee maanden verder...

Onze kleine Witse, weeral bijna een maand geleden, op zijn eerste ver'maand'dag!

Halloooooooo

"Eindelijk", hoor ik sommigen onder jullie al denken ... en dat denk ik ook een beetje... maar ja, ik heb echt nog andere dingen te doen. Je zou zeggen: 'tja, ge moet keuzes maken in 't leven hé...', en dat hebben we inderdaad ook gedaan: 3 kindjes vinden we fantastisch! En de mensen op de hoogte houden van ons reilen en zeilen met een blogske ook... maar... om dat te maken heb ik niet altijd de keuze: die drie pagadders vullen vanzelf mijn ganse agenda! Dus vanaf nu probeer ik daar echt een gaatje in te prikken (maar om de 1 à 2 weken blijkt dus een redelijk utopische gedachte). Ik zal dus proberen een beknopt overzichtje te geven en hopelijk kan ik dat dan vandaag nog online zetten (als de kleinste niet dadelijk moet eten natuurlijk...)

Waar waren we gebleven?
De thuiskomst van Witse en de start van het nieuwe schooljaar van Joke.

Voor diegenen die hier ondertussen nog niet geweest zijn: op deze manier worden jullie (althans voorlopig nog) verwelkomd! Met dank aan de creatieve inbreng van juf Lies.

Met Joke op school verloopt alles zeer vlot; we hebben de indruk dat ze heel goed oplet en alles goed opneemt want als we een keer thuis komen is het precies of ik heb juf Birja mee naar huis gebracht: 'school'eke spelen is dus één van haar specialiteiten. Schriftjes invullen, stempels uitdelen, liedjes aanleren, straffen, roepen, druk doen, poppenhoek, ... alles komt aan bod.

En het gaat allemaal toch zo snel (dit cliché is dus blijkbaar echt, echt waar) Ze heeft al geleerd over ruimtewezens, de dagen van de week, het bos, de kapper, halloween... Fantastisch om dit mee te kunnen maken! Het is en blijft een wonder!

Papa Frank heeft zijn contract getekend. Een ander leventje, vroege uren, hard werken,... maar een echte 'bouwer'-metser. Heel ons huishoudentje moet er toch aan wennen hoor! We geven ons zelf dus maar wat tijd... maar hij is wel 'goe bezig' !!! Ook ik ben er fier op! Tussendoor heeft hij natuurlijk met veel plezier een handje toegestoken bij de onvoorstelbare werken bij Miek en Roel. Ik zou zeggen, het was de moeite waard. Neem dus gerust eens een kijkje op www.saunadeschranshoeve.be ('t is niks, 't is heel graag gedaan, en ook langs deze weg nog eens een proficiat en veel succes met jullie nieuwe zaak). Allen daarheen zou ik zeggen!

Wout heeft zijn eerste bronchitis gehad, maar niet getreurd, hij is er weer eens zo sterk opgeworden. Aangezien hij dan wat meer thuis was heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem mee naar planckendael te nemen. Een dagje uit zonder de grote zus, en met zijn favoriet vriendinneke Elinneke...

Het was nog één van die prachtige nazomerdagen... en of we er van genoten hebben!!! Zalig!

We hebben nóg enkele 'pagadders' waar we sinds juli voor zorgen : vooral zij groeien als echte 'kiekes'! Amai, ze zijn nu ook echt niet meer te pakken te krijgen (sorry Wout) laat staan dat we er een mooi fotooke van kunnen maken. Maar kijk toch maar eens wat er al geworden is van onze kuikens want we zijn er toch wel een beetje fier op!

En weet je hoe het komt dat die zo goed groeien? Omdat ze zo'n lekkere zelfgevangen wormen krijgen ...

En begin van deze maand hebben we reeds een beetje geoefend voor Joke's 4 de verjaardag. Oktober-jarigen feest in Schiplaken dus (en Wout profiteerde mee)!

Hip hip hoera!

En Witse? Ja, ja, die doet het prima: kijk zelf maar!

De eerste glimlachjes hebben we gekregen. Naar Joke lacht hij zelfs bijna elke keer, maar da's ni moeilijk, ze is er ook zoooo lief voor. Gisteren naar 'de weeg' (5,7kg en 60,5 cm) en zijn eerste spuitjes. Gelukkig heeft Joke hem kunnen troosten.

Nog elke dag wordt er een strijd geleverd door broer en zus om onze kleine aanwinst even te mogen vasthouden. Daardoor blijft het een uitdaging om een mooie foto van onze drie kids samen te kunnen maken (er is er namelijk altijd wel een die een koppige bek trekt omdat hij of zij Witse niet vast heeft).

Maar kijk, ons geduld wordt af en toe beloond... Gelukkig maar!

Ziezo, het is me dan toch gelukt (jammer genoeg gaat dit dus wel ten koste van mijn nachtrust, maar ja, er zijn nog zaken die mij daar van af houden). Ik ben in elk geval blij dat ik jullie allemaal weer even op de hoogte kon brengen. Geniet ervan en tot binnenkort (of lang).

Mama Bieke