Lieve
Bonnie,
Het
is ineens zo snel gegaan,
Het
besef dat je er nooit meer zal zijn, slaat nog niet helemaal aan
Mijn
laatste grootouder in onze familiekring
Jouw
stijl en optimisme laat ons achter vol bewondering
Ondanks
het grote verdriet, sta ik hier toch heel graag:
boordevol
respect, liefde, trots en dankbaarheid vandaag!
Respect (voor jou)
Want
je was een krachtige, levenslustige vrouw
Heel
innemend ook, en trouw
Je
leidde een gezond leven, mooi en lang
Al
waren het andere tijden ‘pertang’
Je
vertelde met trots over je jeugd en het boerenleven
De
koeien, het harde werk, dat heeft je (denk ik) veel kracht gegeven
Met
al je zussen heb je heel wat beleefd, daar op De Klinge
Overal
en altijd moet men jullie hebben horen zingen
Mijn
petje af want je hebt met veel toewijding gezorgd voor iedereen,
Je
kinderen, kleinkinderen én de gaststudenten, als een moeder voor elkeen.
Respect,
want de tijd heeft zich laten gelden, je maakte heel wat mee
Ondanks
alles was je een toonbeeld van levenslust, jij telde vaak voor twee.
Zeven
jaar geleden namen we afscheid van Bompa, je dierbaarste schat
Zo
moeilijk, wat had je graag nog wat jaren meer samen gehad.
Bergen
respect voor hoe je daarna in het leven stond
Verhuizen,
nieuwe vrienden, knap hoe jij al die energie toch vond.
Ook
respect voor je laatste weken in het ziekenhuis,
Je
voelde zelf, hier was iets niet pluis
Herhaaldelijk
sprak je toen uit dat je een mooi leven hebt gehad
Je
hebt je sterk en kranig gehouden, zo knap was dat.
Liefde
Je
toonde ons wat echte, ware liefde is
Eerst
58 jaar samen, en de liefde hield stand in het gemis
Want
jullie liefde voor elkaar is oneindig groot
Jullie
liefde is sterker dan de dood
Je
liefde zal voor altijd een voorbeeld zijn:
Je
liefde voor ons, voor groot en klein
Je
liefde voor de mensen om je heen
Je
was zo sociaal, je wou niet ‘alleen’
Ik
onthoud bovenal je ‘liefde voor het leven’,
je
begreep het leven, je vond het fijn
Je
optimisme, je lieve lach, je zin om overal bij te zijn
Trots
Bonnie,
Meter, vol trots kijk ik naar je op…
jammer
genoeg, je geest was nog sterk, maar je hart was op.
Want
kranig en helder bleef je, tot op je laatste dag
Je
loste zelfs sudoku’s op, het ging wat moeizamer maar nog steeds met een lach
Je
was: echtgenote, mama, meter, tante,
bonnie, zus, nicht, overgrootmoeder en
vriendin tegelijk
Je
was er voor allemaal, met goede raad, rechtuit, oprecht en eerlijk.
Zingen
was een stuk van je leven, als Hermina zong was heel het huis vol vreugd,
Mooie
liederen, een klok van een stem, als Bonnie zong deed het iedereen deugd.
Weet
je, mijn vrienden doen me ook wel eens met fierheid denken aan jou,
want
jij was die knappe oma van 72, die heel de avond danste op het feest van onze
trouw.
Trots
op jou
want
je was van vele markten thuis
Koken,
breien, kaarten, reizen, fietsen, petanquen en sport op de buis
Een
oma die hield van kijken naar sport
Het
is iets waar ik nog elke dag gelukkig van wordt
Je
wist er alles van: de koers, het schaatsen, den tennis, het biljart, …
Je
keek altijd geboeid en zat klaar vanaf de start
Trots,
als
ik mijn eigen kinderen hoor vertellen over jou krijg ik een warm gevoel, heel
intens,
de
indruk die jij bij hen achterliet is van een sterk, mooi en aimabel mens.
Tot slot: Dankbaarheid
Jij
toonde je, ondanks je verdriet, heel dankbaar voor je leven
Het
heeft je heel veel prachtige momenten gegeven
Op
die manier leerde je ons ook wat dankbaarheid is
Een
glimlach en schouders op, ook als het moeilijk is
Die
dankbaarheid is nu ons deel
Want
we koesteren mooie momenten met jou, en dat zijn er heel veel
We
brachten je een laatste groet, en zelfs dan is het straf wat jij met ons doet
De
rust die jij uitstraalt, ik heb er vrede mee, het ga je goed.
Dank
je lieve Bonnie!
Ga
nu maar, rust maar zacht
Bompa
heeft nu lang genoeg gewacht
Weet
alleen dat het verlies van jou nooit went
Omdat
je onvervangbaar bent!
Bieke
Holsbeek,
19 februari 2015
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pijn voel ik niet, …..eerder dankbaarheid is mijn
deel want een mooier afscheid na een fantastisch leven, is haast moeilijk om denken.
Missen zal ik haar echter wel, want een ander tijdperk is ingegaan… één zonder
grootouders.
Jullie Bonnie, was immers ook de mijne en bij
verre the last one standing.
Moge het geven dat het verdwijnen van die lijm,
die onze familie bond, lang niet mag maken dat losgelaten wordt…
“De Bonnie” was en is nog steeds een begrip,
waarachter een goedlachse en warme vrouw schuil ging.
Rust nu maar Lieve Bonnie, bij De Witten Bompa,
die jij op jouw beurt nooit kon loslaten en nu, na al jouw geduld, terug bij je
hebt.
Het ga jullie goed daarboven.
Dus heb met ons ook nog wat geduld, maar zeker
zeggen we tot weerziens, als onze tijd ook gekomen is.
Ik droog mijn tranen nu en beloof je dat ik goed
zal zorgen voor wat je achtergelaten hebt, een kostbare schat… een stukje van
jezelf..
Frank
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Liefste Bonnie,
Ik zie nog steeds je zachte handen en je
mooie ogen.
Je lachende lippen die stilletjes bewogen,
Ze zeiden dingen die je echt meende,
een bedankje of een begroeting,
maar ze gaven je ook een liefdevolle kus bij
elke ontmoeting.
Je was een voorbeeld voor velen, je optimisme
ging nooit vervelen.
Zoals je in het leven stond, zo vriendelijk
en krachtig,
zo kende iedereen jou, zo teder en prachtig.
Maar ook nu, nu je niet hier bij ons zit.
Voel ik je aanwezigheid nog steeds,
je liefde die een stukje van ons hart bezit.
Het ga je goed daarboven,
je was zo'n lieve overgrootmoeder, ze zullen
je daarvoor zeker loven.
Liefs Joke.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------